Sa wad dee krub

Onze eerste week zit er bijna op. Zeer veel nieuwe dingen leren kennen, vriendelijke mensen ontmoet, en (vaak) lekker gegeten! Morgen Bangkok zelf bezoeken en dan kan het echte werk vanaf volgende week beginnen.

Project

Alvorens mijn avonturen van de voorbije week neer te schrijven, eerst het formele deel van mijn blog als opdracht voor school.

We zijn onze week gestart met een korte vergadering met onze stagebegeleider Akkarit Sangpetch en een andere docente genaamd Kob. Zij hebben ons de keuze gegeven samen met de andere studenten van de faculteit computer engineering te werken, of zelf een project voorstellen en uitwerken. We hebben vervolgens met de studenten en hun projecten kennis gemaakt.

Eén groep werkt rond het ‘smart city’ concept, waarbij ze een android applicatie maken die op een stadsplan emoticons plaatst. Deze geven de huidige gemoedstoestand weer van iedereen die zich momenteel op die plaats bevindt. Een volgende groep werkt rond hetzelfde concept, maar zij tonen aan de hand van kleuren hoeveel personen zich in een bepaalde regio bevinden. Ook proberen ze op die manier te voorspellen waar het in de nabije toekomst druk zal worden. Deze 2 groepen werken met data uit eenzelfde database, die ze ophalen van social media zoals tweets en check-ins op Foursquare. Ze analyseren vervolgens de data en passen machine learning toe.

Een andere groep ontwikkelt een applicatie rond revalidatie. Hierbij gebruiken ze een Kinect, Fitbit en een vest die sensors bevat. De applicatie zal oefeningen tonen, die de patiënt moet imiteren. De data kan vervolgens naar een arts worden gestuurd, die de revalidatie kan opvolgen.

Allemaal zeer interessante projecten dus. Toch hebben we besloten om zelf een project te zoeken. Een reden hiervoor is dat de studenten hun projecten binnen een 3-tal weken moeten voorstellen, en we dus geen 3 maanden verder kunnen werken. Een tweede reden is het samenwerken en communiceren. De studenten hebben in de voormiddag nog les en komen in de namiddag pas naar het projectlokaal waar wij werken. Ook is er een barrière qua taal. Communiceren in het Engels is voor sommige van onze Thaise collega’s moeilijker dan verwacht, waardoor het haast onmogelijk is om ons volledig in hun project in te werken.

Samengevat: wat hebben we nu gedaan deze week? We hebben in het begin van de week eerst kennisgemaakt met de projecten van de andere studenten hier op de campus. Vervolgens hebben we besloten zelf een project te zoeken. Aangezien de onderwerpen ‘IoT’ en ‘Smart City’ momenteel redelijk hip zijn hier in Thailand zijn we die richting uit gegaan. We willen een platform ontwikkelen waarbij landbouwers op een goedkope en eenvoudige manier hun gewassen kunnen controleren, aan de hand van sensors (temperatuur, vochtigheid,…). De hardware zou dus bestaan uit een aantal sensors die gekoppeld zijn aan een NodeMcu. Hun data wordt via het MQTT protocol verzonden naar servers, die het in een database opslaan. Deze data kan vervolgens geraadpleegd worden via een webinterface en mobile applicatie. Ook zullen er bij extreme waardes meldingen worden verstuurd.

Indien ons project bij onze volgende vergadering maandag wordt goedgekeurd, zullen we hiermee aan de slag gaan!

KMITL

Dus, zoals ik begonnen was, onze eerste week zit erop!

Maandag werden we hartelijk ontvangen op de campus. Toen we aankwamen werden we onmiddellijk naar een vergaderzaal begeleid, waar we Thaise thee met een dessert aangeboden kregen. Iedereen heeft zichzelf kort voorgesteld, waarna we een rondleiding kregen op het domein van KMITL. In de namiddag zijn we voor een vergadering met onze stagebegeleider naar het projectlokaal gegaan, en hebben we kennisgemaakt met de andere studenten van de faculteit computer engineering.

Het campusleven hier in Thailand is heel anders dan in België. De schoolgebouwen zijn volledig open en permanent toegankelijk. Zo kunnen we 24/7 in het projectlokaal zitten, waardoor dit lokaal ook gebruik wordt als ontspanningsruimte, verzamelplaats en ja, zelfs slaapplaats. In de hoek van de klas ligt een matras waarop je altijd mag slapen en er is een grote flatscreen TV aanwezig met een Wii spelconsole, Kinect, Hololens, en nog veel meer. Indien je je nu afvraagt hoe al die technologie in het lokaal aanwezig is, en toch permanent toegankelijk? Het lokaal wordt ontgrendeld met een vingerafdruk sensor! Heel cool 🙂

De rest van de week zag er grotendeels hetzelfde uit. Aangezien er geen vaste schooluren zijn nemen we steeds de gulden middenweg: niet te vroeg opstaan en toch op tijd starten; dus zijn we meestal rond 9 uur in het lokaal aanwezig. We werken dan tot ‘s middags (nu was dit vooral research om ideeën op te doen voor ons project) en gaan dan met de andere studenten eten. Op het domein zijn er verschillende eetgelegenheden met heel veel keuze. In de namiddag wordt er vaak wat ontspannen in het lokaal en daarna nog verder gewerkt tot een uur of 6. Hierna gaan we opnieuw met de groep eten, in of rond de campus.

Doorheen de week leven de studenten echt volledig op en rond de campus. Al het nodige is hier aanwezig: winkels, eetgelegenheden, ontspanningsmogelijkheden zoals sportinfrastructuur, een gym, zwembad noem maar op. We zijn zelf dus ook meestal pas rond 8-9 uur terug in ons hotel. Het gebeurt dat we de volgende dag terug in het projectlokaal aankomen en studenten er nog liggen te slapen van de avond ervoor. Het schoolgaan is hier dus enorm vrij en ontspannen. Persoonlijk vind ik dit een zeer aangename manier om in te werken.

Uitstap op donderdag

Donderdag zijn we samen met het DIA (division of international affairs) op uitstap geweest. Dit was met andere studenten uit Japan, een docent uit Engeland en een docente uit Canada. We hebben het eerste wax museum in Thailand bezocht, het ‘Thai human imagery museum’. Als ontspanning hierna zijn we uitgenodigd voor een show met slangen. Middageten hebben we gedaan aan de ‘Wat Don Riverside market’, een enorm grote maar gezellige markt. En tot slot hebben we onze uitstap afgesloten met een bezoek aan een van de oudste boeddhistische tempel ter wereld: ‘The Phra Pathom chedi’. Een fotoreportage vind je < hier >.

Al bij al valt het leven hier dus ongelooflijk goed mee! De 3 komende maanden zullen zeker voorbij vliegen. Ongetwijfeld ben ik nog een hoop zaken vergeten te vermelden, heb enorm veel nieuwe dingen leren kennen deze week. Maar er komen nog vele blogs aan waarin ik verdere details zal uitschrijven!

Tot snel;

-TM